24 juli 2020

CAR RENT ABROAD - A TRAGEDY IN 10 ACTS

Are you considering renting a car abroad? Then you better not drive any damage, unless you have perseverance. It doesn't matter if you caused a collision yourself or if you are hit by someone else through no fault of your own. It will cost you a lot of time and calling credit, but otherwise it will cost you € 1500,- deductible. Here is the incredible account of what happened to me. It's quite a long tragedy in 10 acts, but with plenty of breaks. Do you have a minute?

ROLE DISTRIBUTION (International Cast):

These are, except my wife Inge and myself, the following main roles in the weeping game:

1.   DoYouSpain, a kind of broker or intermediary, with whom you can select and order a car on the website. They do not have cars themselves, but work with many car rental companies throughout Europe. DoYouSpain is based in Spain.

2.   DriveOn Holidays, the actual car rental company, located at Faro airport, Portugal. They receive the order from DoYouSpain. The head office is located near Lisbon. They also have a damage repair company.

3.   Zurich Insurance PLC, a global insurance company, with a division specialized in car insurance, based in the United Kingdom. Some sister companies are Crawford, Halo, and more.

4.   Peter C., an Englishman living in Portugal, who is not very careful when reversing.

5.   Covid-19 as a possible supporting role, later in the play.

6.   Visa Card, who declined supporting roles.

1st ACT: At home behind the PC., June 1, 2019

On June 1, 2019, I ordered a rental car, a Renault Captur, via the DoYouSpain website, for the period from November 30, 2019 to January 9, 2020. That is 6 weeks, which we hoped to spend in Portugal around Christmas.

It was the umpteenth time I did business with DoYouSpain. Previously, I had already rented cars through them in Porto, Seville, Faro and Valencia, and I had been more than satisfied. But my rides were without any damage then. A characteristic of DoYouSpain (henceforth: DYS) is that the prices are very low, especially outside the high season, and that appeals to the Dutchman. At DYS there is the possibility to buy the own-risk deductible (€ 1500) at a considerably lower rate than if you would do this at the car rental company itself (in this case DriveOn Holidays). Then the surrender amount can be 2.5 times higher at your own risk.

So I decided to buy the deductible from DYS, and I immediately had to pay DYS € 171.03, and received a "Platinum" insurance certificate on behalf of Zurich insurance. When collecting the car at DriveOn Holidays, Faro (DOH) I would have to tolerate a reservation on my credit card of € 1500, but in case of damage I would be able to claim it back via DYS. I would also pay a rent of € 299.60, plus rent of toll box, etc. collecting the car.

The attentive spectator will have seen that the rent, including surrender deductible, amounted to € 470.63 for the period. from 6 weeks. That can be called cheap. Pay for the gas yourself, but you have unlimited kilometers! Everything was settled and confirmed in no time, and then it was still a few months waiting for the 2nd Company. The lead actor shut down his PC with satisfaction.

2nd ACT: Faro, Portugal, DriveOn Holidays garage, November 30, 2019

After a successful flight, we arrived at Faro Airport and walked to the place where the DriveOn Holidays (henceforth DOH) van would pick us up. It took longer than average, but after some time the van appeared, and we, along with some other travelers, were driven to the DOH rental company office, a 3 minute ride. The DOH garage is located in an industrial area close to the airport. I presented the voucher and, as agreed, had to pay the additional rental amount. With the credit card, as well as the provision on my card for the 1500 euro surrender deductible.

Unfortunately, DOH's equipment refused service. My card was not accepted. Since I had to pay the € 1500 on my credit card, I could not pay in any other way than with my card. There we were lost, my wife and I, in the middle of a Portuguese industrial district, without a car, with 4 suitcases and without a card to pay DOH. A good start to the holiday! DOH suggested to debit the deductible with my debit card, so I did not have to reserve the 1500 euros, but I found the amount too high, and I had already paid that to DYS. And this Dutchman does not pay double. Because they wanted me to believe that it was my card that caused the issue, I called the ICS Visa Card in the Netherlands seven times for advice, but they said that my card was fine and that they could not do anything for me. What to do??? I wanted to test my card elsewhere, but where? The driver of the DOH van offered to drive to a nearby gas station, where I could test my card. No sooner said than done, and at the gas station I bought a euro bag of sweets, paid without a problem with my credit card, and was driven back to the DOH garage, where Inge still kept an eye on the suitcases. I handed out the candies to the entire staff and said they had the fault. So I tried the card again, and sure enough !, the device took my card, and I was able to fulfill my obligations and we got a white Captur, which took us to our final destination on the Eastern Algarve, Monte Gordo, not far from the border with Spain. The card-issue had delayed us anyway, and we had called Tony, our apartment's landlord, and warned that we would be a little late, which was no problem for him. He was also somewhat delayed himself.

Monte Gordo was reached unscathed, and after we settled in we finally got to enjoy the peace.

 3rd ACT: Vila Real de Santo Antonio, the car park of the Lidl super, December 20, 2019

We had driven "our" Captur to VRSA to do some shopping. In the parking lot of Lidl I saw a parking space, and I slowly and carefully drove forward between 2 already parked cars into the parking space, but before I could do that we heard and felt a blow. A small blue car had driven backwards from our opposite parking space against our voiture. The blue car was quickly driven back into its old parking space before I could get out to take the damage. A man emerged from the blue car, who said he was called Peter C., he was an Englishman and he lived in Portugal. I searched in the car papers for an International (!) Collision form, but there was none with the car papers. Peter C. didn't have one with him either.

Peter C. was already getting ready to drive away, with a face expressing “no problems”, because his wife was waiting for him somewhere, and he had to get away quickly. I said I wanted to write down some of his details, such as driver's license number, insurance, etc. I only had a paper napkin on which I had to write everything, but I managed. ( LEARNING: Always check if there is such a form in the car when renting a car ) He had a damaged taillight, my damage was a horrified corner screen, some paint damage and deformed plastic rear bumper. There had been no witnesses to the accident. PC left for his wife, and we walked into Lidl for much needed groceries. The damage turned out to be such that we could still drive without problems, which we did.

 4th ACT: Faro, the garage of DriveOn Holidays, December 24, 2019.

Because we wanted to avoid delays in returning our Captur so that we did not have  to carry out a lot of formalities the 9th ofJanuary that could endanger our return flight, we decided we drive to DOH today to have the damage recorded.

It turned out to be a good move, because all in all it took an hour or two. The damage was recorded, forms were filled in, the napkin with the PC data was handed over and I told DOH that there was no collision form in the car. They immediately went to verify that, and to their own surprise, they admitted that it was not in the car. But the most important: the € 1500, - were exchanged from my bank account. But no worries, I thought, I will have that back from DYS on my Platinum certificate, right? Not true, but I didn't know that then ...

We were given another Captur, gold coloured this time, (I liked the white one better) and we drove to the center of Faro to have lunch there.

5th  ACT: At home, behind the PC and on the phone from January 10, 2020.

On January 10, I called DriveOn Holidays headquarters and after giving my reservation number to the lady who answered the phone, I asked if there was any progress with my case. It was almost three weeks after the accident, so I thought my question was legitimate.

How could I know that I would ask that question dozens more times. However, I did not receive an answer to my question, but was told to submit the question by email, which made me suspect that I was not talking to DOH, but to a call center. Well, then just send an email. The next day I received a message that my - rightful - question had been received, and that the matter was still with the insurance parties. It had their highest attention. I then sent an email every week, and called the day after. I asked emails for the damage report and the repair invoice. I needed these documents to present to DYS, I had always told them. Every week.

And then the world fell under the spell of Covid-19, and the Portuguese went into lock-down, and the people of DOH started running their jobs from home. To my boredom, with varying emotions, I asked the same questions over and over again and requested the necessary documentation. I have recorded all the calls on my mobile phone and my phone bill was raised with several tens of euros. In the beginning the answer was that the insurance had not made a decision, yet, then they waited for the acceptance of the liability of the counterparty, and again and again they were even more waiting for the acceptance. A great sense of powerlessness came over me, and thoughts of lawsuits came to mind, but the cost of a lawyer would soon exceed the claim amount, so I had to forget about it. After a few months, the reporting changed. The counterparty, PC, said we were both at fault, then DOH claimed that the counterparty rejected the debt, and later that the counterparty had not been involved in a collision at all. I had no witnesses, and no claim form that had PC's signature on it, but I noted how if PC hadn't been there I could have gotten his driver's license number and insurance policy number. I regularly said that I was not at all interested in the question of guilt, but that I wanted to receive the documents that were so important to me, and that I held them responsible for the absence of the international claim form in the rental car.

It was now mid-June (yes, as long as it takes the5th act of the tragedy) when I finally was told that the damage repair costs were € 1131,-, and that the difference between the € 1500, - would be refunded on my credit card . You understand that I was in a cheer, but I had cheered too soon. A week later I received an email from DOH stating that it was not possible to deposit the € 368 on my Visa card, because it seemed that my card had not been validated. But the day before I paid with same card in a restaurant! In the meantime I uttered some Portuguese swear words, it could also have been Russian (I cannot make a distinction), and then passed on my IBAN number. I also asked for the necessary documents again. And finally, on June 25, the money was in my account. But yes, that was only part of the amount withheld. Most of it I had to drag in from the depths of DYS. And then finally, at the end of June, the mail from DOH arrived with the documentation that I wanted so much. The Portuguese were still working from home, but I doubt Corona was the cause of this vicious slowness. But why it all took so long is still a mystery to me. I suppose they hoped that I would rest my claims. However, the5th act, which had lasted nearly six months, could be ended!

But we had not reached the summum, yet… That would have been too easy. Thesixth act would cause even more delay, unfortunately there was no escaping from it.

 6th ACT: At home, behind the PC and on the phone from July 1, 2020

Today is July 1. It has been exactly 13 months ago today that I ordered that damnd car from DYS. Now 13, also internationally, is seen as an bad luck number. But, let's face the future with good hope, and try to turn the 13 into 14. That is also possible.

The Platinum Certificate included an email address where I had to send the documents in order to file a claim. I had enclosed all necessary documents, copies of a rental certificate, rental confirmation, insurance certificate, bank statements, etc. as PDF in the mail, and asked for confirmation of receipt. But that confirmation did not come. There was also a Zurich UK (the insurance company) website on the certificate, but when I wanted to visit it, I was shown that this website no longer existed. Then I called the Dutch Zurich telephone number stated on the certificate. There I got connected! Only, the lady on the other side told me that I called Allianz, also an insurance company, but the wrong number. They have not been doing business with DoYouSpain since January 2019. Damn it! DYS had provided me with false information.

Heavily agitated I called the Spanish phone number of DYS. I got an answering tape, and I was asked to wait, I was automatically been put in a queue and every 20 seconds I was told “we will be with you shortly” But that shortly became fifteen minutes (Bingo, with the mobile phone costs to Spain) then I just hung up. I called the number several times, on different days and times, but each time after 15 minutes I had to disconnect to avoid going bankrupt. I topped up my calling credit twice, but I couldn't get through. For days I called desperately with no result, and then I was fed up. And the6th act crashed, so I abandonned it.

 7th ACT: At home, behind the PC and on the phone from July 6.

I decided to find the correct Zurich UK email address, found it and sent all the documentation there, asking for a receipt. Which I didn't get,but July 7 I got a message from a person called Marvin, from Crawford, one of Zurich's associates. If I would be so kind to send my phone number, he would call me to work with the claim.

I sent my phone number, then heard nothing. I called to the number in his mail, but got no connection. I sent him an email and asked if something was wrong. He wrote back to me that because of Corona he also worked from home and that he was unable to call abroad from there. I emailed him if we could settle the matter by email, but I've never heard from Marvin again. Brexit. I will focus on the Netherlands. That also went slightly different than I could imagine. Fortunately a lot more positive.

 8th ACT: At home, behind the PC and on the phone from 7 July.

I called Zurich Insurance Netherlands in The Hague, I got a good listening Rose on the phone, and I told my story. She was amazed at my long unsuccessful quest and agreed that things hadn't gone as they should. She asked me to send her an email so that she could inform me about the results of her investigation. She told me that she would investigate within her organization, in order to find out whom I should contact about my claim. Probably England, but I would soon learn that. The next day I received an email from her, and she said that I would be emailed by Crawford in Dutch. They would help me further. Once again, she apologized and trusted that everything would work out fine. Rose, a woman to my heart! I thanked her very much for her involvement. I started to see light shimmering at the horizon again. Did I mention Rose was a woman to my heart?

 9th ACT: At home, behind the PC and on the phone. June 8 and 9, 2020.

I received 2 emails, one from Bruno, manager of Zuerich Benelux / Crawford, located in Vilvoorde, Belgium, and one from Simon, developer at the same branch. Bruno wanted to investigate how the reporting / approach was organized within his organization, so I provided him with all the information that could help him. Simon asked for my phone number, which I gave him, and a moment later he called me. I explained everything to him, and he asked me to send him all the documents pertaining to my claim, then he would report it to Crawford UK and see to it that everything went well. Simon, a man after my heart! I sent him everything with a smile, when I began to see what positive news the future had in store for me. My mood had improved for the better, that’s for sure..

The next day Simon emailed me that everything had been forwarded to UK, and that I had to be patient for 5 to 10 working days, then the money would be in my account. And whether I would not call him about the state of affairs in the meantime. Only if I hadn't heard or seen anything after 10 working days, did he ask me to call him. What struck me about the people of Zurich Benelux and NL was that they did not seem to be bothered by Covid-19. And yet they worked from home, they told me.

 10th ACT: At home on the couch and in the garden. 17 and 18 July 2020

Friday 17th July 2020, two hundred and ten days after the accident. It turned out to be a memorable day, and this is why: I looked surprised at my phone, got up from the couch and walked over to Inge. I kissed her full mouth and showed her what surprised me so much. The full claim amount was deposited into my account. The € 1131 were credited to my bank account! It seemed that the numbers were dancing brighter than other numbers on my screen, which of course was not the case. I sighed: It is all accomplished. I sent Rose and Simon from Zurich BNL and NL both thanks again. As it turned out, their energetic involvement had accelerated my findings for justice and brought it to a favorable outcome.

You have to drink on that! I have invited Ton and Mary and Theo and Cock, all notorious Portugal going people, on Saturday, and we have, because the weather was nice, sprayed this good ending  in the garden with many colours of wine.

All's well that ends well? Not really, because when I think of DoYouSpain and DriveOn Holidays, I have to drink a lot of wine to get the bad taste out of my mouth.

 EVALUATION: Not possible; too many question marks.

What comes up again and again is: Why did it have to take 210 days? The only thing I can think of is that the hoped that I would give up. But the did not know Johnny. Now they do.

EPILOGUE: It is precisely the setbacks that make life so fascinating.


HUURAUTO IN HET BUITENLAND - EEN TRAGEDIE IN 10 BEDRIJVEN

Overweegt u een auto in het buitenland te huren? Dan kunt u beter geen schade rijden, tenzij u een lange adem heeft. Het maakt niet uit of u zelf schuldig bent aan een aanrijding, of dat u door een ander wordt aangereden buiten uw schuld. Het gaat u een hoop tijd en beltegoed kosten, maar anders kost het u € 1500,- eigen risico. Hier volgt het ongelooflijke relaas van wat mij is overkomen. Het is nogal een lange tragedie in 10 bedrijven, maar met voldoende pauzes. Heeft u even?

 ROLVERDELING (Internationale Cast):

Dit zijn, behalve mijn vrouw Inge en mijzelf, de volgende hoofdrollen in het treurspel:

1.       DoYouSpain, een soort makelaar of tussenpersoon, bij wie  je op de website een     auto kunt selecteren en  bespreken. Zelf hebben ze geen auto’s, maar werken samen met  veel autoverhuurbedrijven door geheel Europa. DoYouSpain is gevestigd in Spanje.

2.       DriveOn Holidays, de werkelijke autoverhuurder, gevestigd bij het vliegveld van Faro, Portugal. Zij krijgen de bestelling door van DoYouSpain. Het hoofdkantoor is in de buurt van Lissabon. Zij hebben zelf ook een schadeherstelbedrijf.

3.       Zürich Insurance PLC, een wereldwijd verzekeringsbedrijf, met een afdeling gespecialiseerd in autoverzekeringen, die gevestigd is in het Verenigd Koninkrijk. Enkele zusterbedrijven zijn Crawford, Halo, en nog meer.

4.       Peter C. , een in Portugal wonende Engelsman, die niet goed uitkijkt bij het achteruitrijden.

5.       Covid-19 als mogelijke bijrol, later in het treurspel.

6.       Visa Card, die een bijrol weigerde.

 

1e BEDRIJF: Thuis achter de PC., 1 juni 2019

Op 1 juni 2019 bestelde ik via de website van DoYouSpain een huurauto, een Renault Capture, voor de periode van 30 november 2019 tot 9 januari 2020. Dat is 6 weken, die we hoopten rond de Kerst in Portugal door te brengen.

Het was al de zoveelste keer dat ik met DoYouSpain zaken deed. Voorheen had ik via hen al auto’s gehuurd in Porto,  Sevilla, Faro en Valencia, en was ik meer dan tevreden geweest. Maar ik had dan ook geen schade gereden. Een kenmerk van DoYouSpain (voortaan: DYS) is dat de prijzen zeer laag zijn, zeker buiten het hoogseizoen, en dat spreekt de Hollander wel aan. Er bestaat bij DYS de mogelijkheid om het eigen risico (€ 1500,-) af te kopen, tegen een aanzienlijk lager tarief dan wanneer je dit bij de autoverhuurder zelf (in dit geval DriveOn Holidays) zou doen. Dan kan het afkoopbedrag voor eigen risico wel 2,5 maal zo hoog uitvallen.

Ik besloot dus om het eigen risico af te kopen bij DYS, en ik moest meteen aan DYS  €171,03 betalen, en kreeg een “Platina”verzekeringcertificaat uit naam van Zurich verzekeringen gemaild. Ik zou dan wel bij het ophalen van de auto bij DriveOn Holidays, Faro (DOH) een reservering op mijn credit card moeten gedogen van € 1500,- , maar bij schade zou ik dat dan bij DYS kunnen terugclaimen. Ook zou ik bij het ophalen van de auto een huursom van € 299,60 voldoen, plus huur tolkastje etc.

De oplettende toeschouwer zal gezien hebben dat de huur, inclusief afkoop eigen risico, een bedrag van € 470,63 bedroeg, voor de periode van 6 weken. Dat is toch wel goedkoop te noemen. Wel zelf de benzine betalen, maar onbeperkte kilometers! Alles werd in no time afgewikkeld en bevestigd, en toen was het nog een paar maanden wachten op het 2e Bedrijf. Tevreden sloot de hoofdolspeler zijn PC af.

 

2e BEDRIJF: Faro, Portugal, DriveOn Holidays garage, 30 november 2019

Na een voorspoedige vlucht kwamen wij op Faro Airport aan, en liepen naar de plaats waar het busje van DriveOn Holidays (voortaan DOH) ons zou ophalen. Het duurde langer dan gemiddeld, maar uiteindelijk verscheen het busje, en werden we, samen met enkele andere reizigers, naar het verhuurbedrijf van DOH gereden, een ritje van 3 minuten. De garage van DOH is gesitueerd in een industriewijk dicht bij het vliegveld. Ik overlegde de voucher, en moest, zoals afgesproken, het aanvullende huurbedrag betalen. Met de creditcard, alsmede de voorziening op mijn card voor de 1500 euri afkoop eigen risico.

Maar helaas, de apparatuur van DOH weigerde dienst. Mijn kaart werd niet geaccepteerd. Aangezien ik de € 1500,- op mijn creditcard moest laten voorzien, kon ik op geen andere manier betalen dan met mijn card. Daar stonden we dan plompverloren, mijn vrouw en ik, midden in een Portugese industriewijk, zonder auto, met 4 koffers en zonder card om DOH te betalen. Een goed begin van de vakantie! DOH stelde nog voor om de afkoop van het eigen risico met mijn bankbetaalpas te pinnen, waardoor ik de 1500 euri niet hoefde te reserveren, maar het bedrag vond ik te hoog, en bovendien had ik dat al aan DYS betaald. En dubbel betalen doet deze Hollander niet. Omdat men mij wilde doen geloven dat het aan mijn card lag, heb ik teneinde raad de ICS Visa Card in Nederland gebeld, wel zeven maal, maar die zeiden dat mijn card in orde was en niets voor mij te kunnen doen. Goede raad was duur, maar al was goede raad goedkoop geweest, ik kon toch niet over mijn creditcard beschikken. Ik wilde mijn kaart ergens anders testen, maar waar? De chauffeur van het DOH busje bood aan om  naar een nabijgelegen tankstation te rijden, waar ik mijn card kon testen. Zo gezegd, zo gedaan, en in het tankstation kocht ik een zakje snoepjes van een euro, betaalde zonder problemen met mijn creditcard, en werd weer teruggereden naar de DOH garage, waar Inge nog steeds de koffers in het oog hield. Ik deelde de snoepjes uit aan het voltallige personeel, en zei dat de fout bij hen lag. Dus nogmaals de card geprobeerd, en warempel!, het apparaat pakte mijn card, en kon ik aan mijn verplichtingen voldoen en kregen wij een witte Captur, waarmee we naar onze eindbestemming aan de Oost-Algarve, Monte Gordo, niet ver van de grens met Spanje, reden. Het oponthoud had ons toch wel vertraagd, en we hadden Tony, de verhuurder van ons appartement gebeld en gewaarschuwd dat we wat later kwamen, wat geen probleem voor hem was. Hij was zelf ook wat vertraagd.

Monte Gordo werd zonder kleerscheuren bereikt, en nadat we ons hadden geïnstalleerd, konden we eindelijk van de rust gaan genieten.

 3e BEDRIJF: Vila Real de Santo Antonio, de parkeerplaats van Lidl super, 20 december 2019

We waren met “onze” Captur naar VRSA gereden, om daar wat boodschapjes te doen. Op de parkeerplaats van Lidl zag ik een parkeerplek, en reed ik langzaam en voorzichtig tussen 2 reeds geparkeerde auto’s vooruit de parkeerplek in, maar voordat ik dat kon doen hoorden en voelden wij een klap. Een blauw autootje was vanaf een tegenoverliggend parkeervak achteruit tegen onze voiture gereden. Het blauwe autootje werd snel weer teruggereden in zijn oude parkeervak voordat ik kon uitstappen om de schade op te nemen. Uit het blauwe autootje kwam een man gestapt, die zei Peter C. te heten, en Engelsman was en in Portugal woonde. Ik zocht in de autopapieren naar een Internationaal (!) aanrijdingsformulier, maar er zat er geen bij de autopapieren. Peter C. had er ook geen bij zich.

Peter C. maakte al aanstalten om weg te rijden, met een gezicht van “laat maar waaien”, want zijn vrouw stond ergens op hem te wachten, en hij moest er snel vandoor. Ik zei dat ik nog wel wat gegevens van hem wilde noteren, zoals nummer rijbewijs, verzekering, etc. Ik had slechts een papieren servetje waarop ik alles moest schrijven, maar het lukte mij. ( LEERMOMENT: Kijk bij het huren van een auto altijd of er zo’n formulier in de auto aanwezig is ) Zijn schade was een kapot achterlicht, mijn schade was een ontzet hoekscherm, wat lakbeschadiging en vervormde plastic achterbumper.Ook had ik geen getuigen van het accident gezien. P.C. vertrok naar zijn vrouw, en wij liepen bij Lidl naar binnen voor de broodnodige boodschappen. De schade bleek zodanig te zijn dat we nog best zonder problemen rijden konden, wat we dan ook gedaan hebben.

 4e BEDRIJF: Faro, de garage van DriveOn Holidays, 24 december 2019.

Omdat we vertraging bij het inleveren van onze Captur wilden voorkomen zodat we niet op de 9e januari een heleboel formaliteiten moesten verrichten waardoor onze terugvlucht in gevaar zou kunnen komen, besloten we vandaag naar DOH te rijden, om de schade alvast op te laten nemen.

Het bleek een goede zet, want men had er al met al een uur of twee voor nodig. De schade werd opgenomen, formulieren ingevuld, het servetje met de gegevens van P.C. overhandigd en DOH gezegd dat er geen aanrijdingsformulier in de auto lag. Ze gingen dat meteen verifiëren, en moesten tot hun eigen verbazing toegeven dat het niet in de auto lag. Maar het belangrijkste: de € 1500,- voor eigen risico verwisselden van rekening. Maar geen nood, dacht ik, dat heb ik zó weer terug van DYS op mijn Platina certificaat, nietwaar? Niet waar, maar dat wist ik toen nog niet...

We kregen een andere Captur, goudkleurig deze keer, (ik vond de witte mooier) en we reden naar het centrum van Faro om daar te lunchen.

 5e BEDRIJF: Thuis, achter de PC en aan de telefoon vanaf 10 januari 2020.

Op 10 januari belde ik het hoofdkantoor van DriveOn Holidays en vroeg, nadat ik mijn reserveringsnummer had gegeven aan de dame die de telefoon opnam, of er enige vooruitgang in mijn zaak was. Het was al bijna drie weken na het ongeluk, dus ik dacht dat mijn vraag terecht was.

Hoe kon ik weten dat ik die vraag nog tientallen keren zou stellen. Ik kreeg echter geen antwoord op mijn vraag, maar wel te horen dat ik de vraag per e-mail moest stellen, hetgeen mij deed vermoeden dat ik niet met DOH sprak, maar met een call centre. Nou ja, dan maar een e-mailtje. De volgende dag kreeg ik een bericht dat mijn –terechte- vraag was ontvangen, en dat de zaak nog bij de assurantiepartijen lag. Het had hun hoogste aandacht. Ik heb daarna iedere week een mail gestuurd, en de dag erna steeds gebeld.

Ik vroeg in mij mails om het schaderapport en de reparatiefactuur. Ik had deze documenten nodig om aan DYS te presenteren, zo had ik ze steeds voorgehouden. Iedere week.

En toen kwam de wereld in de ban van Covid-19, en gingen de Portugezen in lock-down, en de mensen van DOH gingen van huis uit hun werk bestieren. Tot vervelens toe, met wisselende emoties stelde ik keer op keer dezelfde vragen en verzocht om de nodige documentatie. Ik heb al de gesprekken opgenomen op mijn mobieltje, en ik heb enkele tientallen euro’s verbeld. Eerst was het antwoord dat de verzekering er nog niet uit was, daarna werd er gewacht op het aanvaarden van de aansprakelijkheid van de tegenpartij, men was nog meer aan het wachten op het aanvaarden. Een groot gevoel van onmacht kwam over me, en er kwamen gedachten over rechtszaken in mij op, maar de kosten voor een advocaat zouden het claimbedrag al snel overschrijden.Na enige maanden werd de berichtgeving anders. De tegenpartij, P.C., had gezegd dat we beiden schuld hadden, daarna beweerde DOH dat de tegenpartij de schuld afwees, en weer later dat de tegenpartij helemaal niet bij een aanrijding aanwezig was geweest. Ik had geen getuigen, en geen schadeformulier waarop P.C. zijn handtekening stond, maar ik merkte op hoe, als P.C. niet aanwezig was geweest, ik dan aan zijn rijbewijsnummer en verzekeringspolisnummer kon zijn gekomen. Met grote regelmaat heb ik gezegd dat de schuldvraag mij helemaal niet interesseerde, maar dat ik de voor mij zo belangrijke documenten van hen wilde ontvangen, en dat ik hen verantwoordelijk hield voor het ontbreken van het internationale schadeformulier in de huurauto.

Het was inmiddels half juni (ja, zo lang duurt het 5e bedrijf van deze tragedie) toen ik eindelijk te horen kreeg dat het schadebedrag € 1131,- was, en dat het verschil met de € 1500,- op mijn creditcard zou worden gestort. U begrijpt dat ik in een juichstemming verkeerde, maar ik had te vroeg gejuicht. Een week later kwam er een mailtje binnen van DOH met de vermelding dat het niet mogelijk was om de € 368,- op mijn Visa card te storten, want het leek wel of mijn card niet gevalideerd was. Ik uitte binnensmonds wat Portugese scheldwoorden, het kunnen ook Russische geweest zijn, en heb toen mijn IBAN nummer doorgegeven. Ook vroeg ik weer om de nodige documenten. En eindelijk, op 25 juni stond het geld op mijn rekening. Maar ja, dat was maar een deel van het ingehouden bedrag. Het grootste deel moest ik nog binnen zien te slepen uit de krochten van DYS. En toen kwam eindelijk, aan het einde van juni, de mail van DOH met de door mij zo verlangde documentatie. De Portugezen werkten nog steeds van huis, maar ik waag te betwijfelen of Corona de oorzaak was van deze stroperige traagheid. Even later ontving ik eindelijk ook de voor mij zo broodnodige documentatie. Maar waarom het allemaal zo lang heeft moeten duren, is mij nog steeds een raadsel.

Echter, het 5e bedrijf, dat bijna zes maanden had geduurd, kon worden afgesloten!

Maar we waren er nog niet… Dat zou te mooi zijn geweest. Het 6e bedrijf zou voor nóg meer oponthoud zorgen, daar was jammergenoeg niet aan te ontkomen.

 

6eBEDRIJF: Thuis, achter de PC en aan de telefoon vanaf 1 juli 2020

Het is vandaag precies 13 maanden geleden dat ik die vermaledijde auto bij DYS bestelde. Nu wordt 13, ook internationaal, gezien als een ongeluksgetal. Maar laten we de toekomst met goede hoop tegemoet zien, en proberen van de 13 er 14 te maken. Dat kan er ook nog wel bij.

Op het Platina Certificaat stond een e-mailadres waar ik de documenten moest sturen teneinde een claim in te dienen. Ik had alle benodigde documenten, kopieën van huurbewijs, huurbevestiging, verzekeringscertificaat, bankafschriften, etc. als PDF in de mail bijgesloten, en had gevraagd om een bevestiging van ontvangst. Maar die bevestiging kwam niet. Er stond ook een website van Zurich UK, de verzekering, op het certificaat, maar toen ik die wilde bezoeken, kreeg ik te zien dat deze website niet meer bestond. Dan maar het op het certificaat vermelde Nederlandse telefoonnummer van Zurich gebeld. Daar kreeg ik gehoor! Alleen vertelde de dame aan de andere zijde dat ik het nummer had gebeld van Allianz, ook een verzekeraar, maar de verkeerde. Zij deden al sedert januari 2019 geen zaken meer met DoYouSpain. Wel verdomme! DYS had mij van valse informatie voorzien.

Op hoge poten (gelukkig zat ik) belde ik het Spaanse telefoonnummer van DYS. Ik kreeg een bandje, en mij werd gevraagd even te wachten, ik stond in een wachtrij en kreeg om de 20 seconden te horen “we will be with you shortly” Maar dat shortly werd een kwartier (Kassa, met de mobiele telefoon naar Spanje) toen heb ik maar opgehangen. Ik heb het nummer diverse malen gebeld, op verschillende dagen en tijdstippen, maar ieder keer moest ik na een kwartier wachten de verbinding verbreken, om niet bankroet te gaan. Twee maal heb ik mijn beltegoed opgewaardeerd, maar ik kwam er niet door. Dagen heb ik vertwijfeld gebeld zonder resultaat, en toen was de maat vol. En het 6e bedrijf liep vast, zodat ik het heb beëindigd.

 7e BEDRIJF: Thuis, achter de PC en aan de telefoon vanaf 6 juli.

Ik besloot het juiste e-mailadres van Zurich UK te zoeken, heb het gevonden en ik heb alle documentatie ernaartoe gestuurd, en gevraagd om een bericht van ontvangst. Wat ik niet kreeg, maar 7 juli kreeg ik bericht van ene Marvin, van Crawford, één van Zurichs associates. Of ik mijn telefoonnummer even wilde sturen, dan zou hij mij bellen om met de claim te kunnen werken.Ik stuurde mijn telefoonnummer, en hoorde vervolgens niets. Ik telefoneerde hem, naar het nummer dat in zijn mail stond, maar kreeg geen verbinding. Ik stuurde hem een mail en vroeg of er iets mis was. Hij schreef me terug dat hij vanwege Corona ook vanaf thuis werkte, en dat hij niet naar het buitenland kon bellen. Ik mailde hem of we de zaak via e-mail konden beslechten, maar ik heb nooit meer iets van Marvin vernomen. Brexit. Ik ga me op Nederland concentreren. Ook dat liep enigszins anders dan ik kon vermoeden. Gelukkig wel een stuk positiever.

 8e BEDRIJF: Thuis, achter de PC en aan de telefoon vanaf 7 juli.

Ik belde Zurich Verzekeringen Nederland in Den Haag, kreeg een goed luisterende Rose aan de telefoon, en ik vertelde mijn verhaal. Zij stond versteld van mijn langdurige tevergeefse queeste en was het met me eens dat het allemaal niet zo gegaan was zoals het hoorde. Zij vroeg mij een mailtje aan haar te sturen, zodat ze me kon berichten over de uitslag van haar onderzoek. Want zij vertelde mij dat ze binnen haar organisatie zou gaan onderzoeken waar ik met mijn claim terecht kon. Waarschijnlijk Engeland, maar dat zou ik snel vernemen. De volgende dag al kreeg ik een mailtje van haar, en ze zei dat ik door Crawford zou worden gemaild in het Nederlands. Zij zouden me verder helpen. Nogmaals bood ze haar excuses aan, en vertrouwde erop dat alles goed zou komen.

Rose, een vrouw naar mijn hart! Ik bedankte haar hartelijk voor haar bemoeienis. Ik begon weer licht aan de horizon te zien. Had ik al gezegd dat Rose een vrouw naar mijn hart was?

 9e BEDRIJF: Thuis, achter de PC en aan de telefoon. 8 en 9 juni 2020.

Ik kreeg 2 mailtjes, een van Bruno, manager van Zuerich Benelux / Crawford, gevestigd te Vilvoorde, België, en een van Simon, afwikkelaar van dezelfde vestiging. Bruno wilde onderzoeken hoe de berichtgeving / aanpak binnen zijn organisatie was georganiseerd, dus voorzag ik hem van alle gegevens die hem daarbij konden helpen. Simon vroeg om mijn telefoonnummer, wat ik hem gaf, en even later belde hij mij. Ik heb hem alles uit de doeken gedaan, en hij vroeg mij om alle documenten voor mijn claim aan hem te sturen, dan zou hij dat aankaarten bij Crawford UK en erop toezien dat alles goed verliep. Simon, een man naar mijn hart! Ik stuurde hem alles met een glimlach, en begon af te wachten wat de toekomst voor mij in petto had. Mijn humeur was sterk verbeterd.

De volgende dag mailde Simon me dat alles was doorgestuurd naar UK, en dat ik 5 tot 10 werkdagen geduld moest hebben, dan zou het geld wel op mijn rekening staan. En of ik hem in de tussentijd niet wilde bellen over de stand van zaken. Alleen als ik na 10 werkdagen nog niets gehoord of gezien had, vroeg hij mij om hem te bellen. Wat mij opviel bij de mensen van Zurich Benelux en NL was, dat zij geen enkele hinder schenen te ondervinden van Covid-19. En toch werkten ze vanaf huis, zo hadden ze mij verteld.

10e BEDRIJF: Thuis op de bank en in de tuin. 17 en 18 juli 2020.

Vrijdag de 17e juli 2020, tweehonderdentien dagen na de aanrijding. Het bleek een gedenkwaardige dag te zijn, en wel hierom: Ik keek verrast op mijn telefoon, stond op en liep naar Inge. Ik kuste haar op de volle mond en liet haar zien wat mij zo verrast had. Het volle claimbedrag was op mijn rekening gestort. De € 1131 stonden bijgeschreven op mijn bankrekening! Het leek wel of de cijfers helderder dan andere cijfers stonden te dansen op mijn scherm, wat natuurlijk niet zo was. Ik verzuchtte: Het is volbracht. Ik stuurde Rose en Simon van Zurich BNL en NL allebei nogmaals een bedankje. Door hun voortvarende bemoeienis was, zo bleek nu, mijn zoektocht naar gerechtigheid in een stroomversnelling gekomen, en tot een gunstige uitkomst gebracht.

Daar moet op gedronken worden! Ik heb Ton en Mary en Theo en Cock, allen notoire Portugalgangers voor de zaterdag uitgenodigd, en we hebben in de tuin, want het was mooi weer, deze goede afloop besproeid met vele kleuren wijn.

Eind goed, al goed? Niet echt, want als ik aan DoYouSpain en DriveOn Holidays denk, moet ik wel heel veel wijn drinken om de vieze smaak uit mijn mond te krijgen.

EVALUATIE: Niet mogelijk; teveel vraagtekens.Wat steeds weer naar voren komt is: Waarom moest het 210 dagen duren?

EPILOOG: Het zijn juist de tegenslagen die het leven zo boeiend maken.


15 oktober 2014

24 mei 2013

WE STOPPEN ER MEE (NOU........)

Het moest er eens van komen, en dat eens is nu. We stoppen ermee.
Na ruim zeven en een half jaar weblog is het tijd om te nokken.
Misschien pak ik het over een jaartje of zo weer op, maar voor nu is het echt stop.
Ik kom steeds minder dingen tegen die in mijn ogen het vermelden waard zijn, deels omdat ik het al eens heb gepost, en ik niet in herhalingen wil vervallen, deels omdat mezelf de tijd niet gun om verder te kijken.
Ik dank alle lezers en passanten van de afgelopen jaren en wens eenieder veel geluk. Misschien (héél misschien) tot later.

14 maart 2013

07 maart 2013

DE PIJP MOET ROKEN

Dat geldt ook in Deventer, kijk maar:

04 maart 2013

"I WISH" DOOR YEO INHYEOK

Yeo Inhyeok (What's in a name?) heeft zichzelf vele malen gedubd en zingt alle partijen van het nummer "I wish" van Stevie Wonder. Zou ik ook wel eens willen proberen, als ik de apparatuur had. Hier is-t-ie dan, à capella, ladies and gentlemen: Yeo Inhyeok !

03 maart 2013

EKSTERGESTEGGEL

De laatste jaren schenen de eksters minder schuw te worden, en vertoonden ze zich meer en meer in de wijk, evenals de kraaien, trouwens. Maar vanmorgen, toen ik de deur uitstapte, hoorde ik meteen het overbekende "mitrailleurgeluid" van eksters, maar niet een of twee, maar wel een stuk of twintig, die zich op het dak verzameld hadden. Af en toe vlogen er twee elkaar in de veren. Het leek wel een kemphanengevecht om de gunst van de vrouwtjes. Of misschien was het om het veroveren van territorium. Het was snel weer afgelopen, en het lukte me niet om ze allemaal op de foto te krijgen, maar de volgende 9 vogels zijn wel in mijn zoeker gevangen:

18 februari 2013

MERYL STREEP

Als je volledig opgaat in reclame
Die op de commerciële zender wordt getoond,
Is er niets zo ontnuchterend en frustrerend dan
Als tussendoor een speelfilm wordt vertoond.

Na Blue Band, Venz en Fixodent
Zien we het porem van Hugh Grant.
Actie van Pearle en Vencodrop,
En ja hoor, weer Hugh Grant z'n kop.

Tena Lady, Staatsloterij,
Maar dan komt Hugh Grant  voorbij.
Head en Shoulders, Mona Toet,
En daar is Hugh, 't komt nooit meer goed.


We gaan even naar de reclame,
Maar we zijn zó weer terug,
Dus zien we het smoelwerk
Van Hugh Grant weer veel te vlug.

En heeft Hugh Grant een keer geen zin,
Neemt Meryl Streep zijn plaats wel in.
Zo raakt de reclame in 't gedrang,
En duurt de speelfilm veel te lang.

                                                       John Lemckert

13 februari 2013

2Oe EEUW



Ergens in de vorige eeuw
Ontstond in't mooie Goederee
In het brein van de wethouder de Leeuw
Een opmerkelijk modern idee:

Waarom, zo zei hij, leggen we niet
De antieke kinderhoofdjes wat opzij,
En plaatsen wij dan subiet
Een eigentijdse betonbalk erbij?

De tegenargumenten van B&W ten spijt,
(Er waren er wel een stuk of tien)
De Leeuw raakte zijn kop niet kwijt
Het resultaat is derhalve hier te zien

Dus kom je ooit in Goederee
Ga dan eens kijken bij de haven
Daar ligt de Leeuws modern idee
Tussen ouderwetse kinderhoofdjes ingegraven.
                                                                               John Lemckert




25 januari 2013

MUURVERF

Kijk dan even (10 minuten) naar dit animatiefilmpje Big Bang Big Boom van blu, waarbij elk beeldje op de muur is geverfd. Het filmpje is al 2 jaar oud, maar nog steeds mooi.....

23 januari 2013

RUSTIG

Het blijft lang liggen, die sneeuw. Na een week nog steeds een zee van witte rust onder een winterzontegenlichtje.

21 januari 2013

DENOMINATIE DENOMINITIE

Ahura Mazda, Amon, Allah, God of Zeus,
Een ware atheist geeft echt niet thuis
                                           John Lemckert


WINTERPRET

 
Sneeuwjacht, ijzel, ijs en bittere kou,
Gladheid, en ze hebben niet gestrooid.
En mijn accu is kaduuk, mijn vingers blauw,
Ik raak niet thuis voordat het dooit.
                                                                    John Lemckert

16 januari 2013

15 januari 2013

GEZELLIGHEID IN DE BADKAMER

Op een dag hadden zich een aantal lieveheersbeestjes verzameld in mijn badkamer. Ze waren door het open raam naar binnen gekomen, en hadden zich in een richeltje verschanst. Ik heb ze met zeer zachte hand verwijderd; per slot van rekening staan ze als symbool tegen zinloos geweld bekend.

11 januari 2013

HERFST 1 EN 2

Lekker op tijd hè? Maar beter laat dan nooit.
Maar je zou ook kunnen concluderen dat ik de tijd ver vooruit ben.......
 
HERFST 1

De blaadjes willen maar niet vallen
Zou dat de herfst kunnen verknallen?

Zonder blaadjes op de grond
Wordt de zomer toch niet afgerond?

HERFST2
 
Er kwam toch nog een blaadje naar benee
Ja, nog een, dat maakt al twee

Kan nu niet verkeerd meer gaan
Nou ja, althans, dat neem ik aan.